5. Sınıf Türkçe Ders Kitabı Yazma Etkinliklerinin 2019 Türkçe Dersi Öğretim Programı Kazanımlarını Karşılama Düzeylerinin İncelenmesi

Yazarlar

DOI:

https://doi.org/10.5281/zenodo.8406351

Anahtar Kelimeler:

Türkçe ders kitabı, Yazma etkinlikleri, Türkçe Öğretim Programı, Yazma becerisi kazanımları

Özet

Türkçe dersi beceri temelli bir derstir. Yazma becerisi de bu temel becerilerden biridir. Yazma; duygu ve düşüncelerin bir sistem dahilinde yazıya dökülmesidir. Yazma becerisi okuma, konuşma, dinleme becerilerine göre daha üst düzey ve onları da kapsayan karmaşık bir süreçtir. Yazma becerisi öğretiminde en önemli ve ulaşılabilir kaynaklar Türkçe ders kitaplarıdır. Ders kitaplarında yer alan yazma etkinlikleri ile öğretim programındaki kazanımların uyuşması ve bu etkinliklerin kazanımları karşılama düzeyleri son derece önemlidir. Bu sebeple, bu çalışmada 2022-2023 eğitim-öğretim yılında 5. sınıf Türkçe ders kitabında yer alan yazma etkinlikleri 2019 Türkçe Dersi Öğretim Programı’ndaki yazma kazanımları karşılama durumu açısından incelenmiştir. 5. sınıf Türkçe ders kitabında yer alan metinlere ait yazma etkinliklerinin Türkçe Dersi Öğretim Programı’nda hangi kazanımları karşıladığı tespit edilmiştir. Ayrıca, kazanımların frekans ve yüzde değerleri hesaplanarak ihmal edilen kazanımlar tespit edilmiştir. Araştırmada, nitel araştırma yaklaşımlarından doküman analizi kullanılmıştır. İncelenen doküman 5. Sınıf Türkçe ders kitabıdır. Araştırma verilerinin çözümlenmesinde betimsel analiz kullanılmıştır. En çok kullanılan ders materyali olan Türkçe ders kitaplarında yer alan yazma etkinliklerinin programdaki hangi kazanımları karşıladığı ve hangi kazanımların ihmal edildiği tespit edilmiştir. 2019 Türkçe Dersi Öğretim Programı’nda 5. Sınıf düzeyinde toplam 16 kazanım bulunmakta olup incelenen ders kitabında 12 kazanıma yönelik etkinlik tasarlanırken 4 kazanıma yönelik herhangi bir etkinliğe yer verilmediği tespit edilmiştir.

Referanslar

Akın, E. (2015). Türkçe çalışma kitaplarındaki (6, 7 ve 8. Sınıflar) dil bilgisi etkinliklerinin çeşitli açılardan değerlendirilmesi. International Periodical For The Languages, Literature And History Of Turkish Or Turkic, 10(15), 19-34.

Akyol, H. (2006). Türkçe ilk okuma yazma öğretimi (5. Baskı). Pegem Yayıncılık.

Ayhan, Y. (2010). İlköğretim 5. Sınıf Türkçe ders kitabı resimlemelerinin biçim ve içerik açısından 11 yaş grubuna uygunluğu ve aynı yaş grubu öğrencilerin yaptığı resimlemelerle karşılaştırılması. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Balcı, A. (2016). Sosyal bilimlerde araştırma yöntem, teknik ve ilkeler. Pegem Akademi.

Batur, Z. (2010). Anadili öğretiminde gösterge bilimin yeri: ana dili ders kitaplarındaki sözel metinlerle gösterge metinleri bütünselliğinin analizi. Turkish Studies, 5(4), 174-200.

Bayat, N. (2014). Sürece dayalı yazma yaklaşımının yazma başarısı ve kaygısı üstündeki etkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 14(3), 1123-1141.

Belet, Ş. D. (2008). Yazma öğrenme alanı. H. Pilancı (Ed.) Türkçe Öğretimi içinde. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını.

Bülbül, R. A. (2000). Yazılı anlatım ve yazı türleri. Nobel Yayın Dağıtım.

Büyükikiz, K. K., Hasırcı, S. (2013). Anadil eğitiminde konuşma becerisinin yeri. Okuma-Yazma Eğitimi Araştırmaları, 1(1), 57-63.

Ceyhan, E., Yiğit, B. (2005). Konu alanı ders kitabı incelemesi. Anı Yayıncılık

Corbin, J., Strauss, A. (2008). Basics of qualitative research: Techniques and procedures for developing grounded theory. Sage Publicaion.

Coşkun, H., & Narinç, F. N. (2017). 2017 Türkçe öğretim programı esas alınarak hazırlanan 5. Sınıf Türkçe ders kitabında yer alan yazma ve konuşma etkinliklerinin incelenmesi. Iğdır Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16, 409- 427.

Çarkıt, C. (2019). 2018 Türkçe dersi öğretim programı çerçevesinde hazırlanan 8. sınıf Türkçe ders kitabının değerlendirilmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 18(71), 1368-1376.

Çarkıt, C., & Çohantimur, A. (2021), Examination of the 6th grade Turkish lesson coursebook texts within the context of the properties of the text. Education Quarterly Reviews, 4 (Special Issue 1), 280-290.

Çer, Erkan. Türkçe Öğretiminde Etkinlikler. Ankara: Anı Yayıncılık, 2016.

Demirel, Ö. (1999). Yabancı dil öğretimi, Millî Eğitim Bakanlığı Yay. İstanbul.

Doğan, Y. (2020). Süreç̧ temelli yazma eğitiminin bir boyutu olarak “hazırlık”. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 8(2), 326- 342.

Duran, S. (2006). Türkçe derslerinde resimlerin kullanımı ve öğrencilerin metinleri anlamalarına etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Flower, L. & Hayes, J.R (1981), A cognitive process theory of writing. College Composition and Communitation 32, 365-387

Forster, N. (1994). The analysis of company documentation. C. Cassell & G. Symon (Ed.) içinde, Qualitative methods in organizational research, a practical guide (s. 147-166). SAGE Publication.

Göçer, A. (2014). Yazma eğitimi. Ankara: Pegem Akademi

Graves, D. H. (2003). Writing: Teachers and children at work. Portsmouth, NH: Heinemann.

Güneş, F. (2009). Türkçe öğretiminde günümüz gelişmeler ve yapılandırıcı yaklaşım. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(11), 1-21.

Güneş, F. (2013). Türkçe öğretimi yaklaşımlar ve modeller. Ankara: Pegem Akademi

Güneş, F. (2016). Türkçe öğretimi yaklaşımlar ve modeller. Ankara: Pegem Akademi.

Güneş, F. (2017). Türkçe öğretiminde etkinlik yaklaşımı. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 5(1), 48-64.

Hoepfl, M. C. (1997). Choosing qualitative research: A primer for technology education researchers. Journal of Technology Education, 9(1), 47-63.

İşcan, A. (2004). İlköğretim ikinci kademe sekizinci sınıf Türkçe ders kitaplarındaki metinlerin öğrencilere estetik zevk kazandırmadaki rolü. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.

İşcan, A. ve Cımbız, A. T. (2018). Ortaokul 5. sınıf Türkçe ders kitabındaki resimlerin metinlerle uyum düzeyinin incelenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(1), 250 272.

Kantemir, E. (1981). Yazılı ve sözlü̈ anlatım. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları.

Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi. Nobel Yayın Dağıtım

Kavcar, C. (2009). Yazılı anlatım. Ş. D. Belet (Ed.) Türkçe Sözlü ve Yazılı Anlatım (2. Baskı) içinde. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını.

Kavcar, C., Oğuzkan, F., Sever, S. (1999). Türkçe öğretimi. Ankara: Engin Yayınları.

Kayabekir, T. (2010). İlköğretim 8. Sınıf Türkçe ders kitabı tasarımında yer alan illüstrasyonların (resimlemelerin) metne uygunluk açısından değerlendirilmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Kırbaş, T., Orhan, S. ve Topal, Y. (2012) İlköğretim Türkçe ders kitaplarındaki görsel ögelere öğretmen görüşlerinden hareketle eleştirel bir bakış. Turkish Studies, 7(4), 2225- 2235.

Labuschagne, A. (2003). Qualitative research: Airy fairy or fundamental?. The Qualitative Report, 8(1).

Mazlum, Ö. ve Mazlum, F.S. (2016). İlköğretim 4. Sınıf ders kitaplarının görsel tasarımına yönelik öğretmen görüşlerinin değerlendirilmesi. Sanat Eğitimi Dergisi, 4(1), 1-18.

MEB. (2019). Türkçe dersi öğretim programı (1-8. Sınıflar). Ankara, MEB.

Millî Eğitim Bakanlığı. (2012). Millî eğitim bakanlığı ders kitapları ve eğitim araçları yönetmeliği. Resmî Gazete (28409).

Müldür, M., Yalçın, A. (2019). Öz düzenlemeye dayalı yazma eğitiminin ortaokul öğrencilerinin bilgilendirici metin yazma becerisine, yazmaya yönelik öz düzenleme becerisine ve yazma öz yeterlik algısına etkisi. İlköğretim Online, 18(4), 1779-1804.

Oğuzkan, F. (1993). Eğitim terim sözlüğü. Ankara: Emel Matbaacılık.

Oral, G. (2008). Yine yazı yazıyoruz- okulda, iş yerinde, evde kullanılabilecek yaratıcı yazı uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi.

Özdemir, E. (1999). Sözlü-Yazılı Anlatım Sanatı (Kompozisyon). İstanbul: Remzi Kitabevi.

Özdemir, E. E. ve Akkaya, N. (2020). Ortaokul Türkçe dersi öğretim programının yazma öğrenme alanı bağlamında değerlendirilmesi ve programda planlama ve yazma stratejilerinin yerinin belirlenmesi. Turkish Studies-Education, 15(3), 2285-2301.

Tekşan, K. (2013). Yazma eğitimi. İstanbul: Kriter Yayınları.

Travers, M. (2001). Qualitative research through case studies. SAGE Publications.

Ungan, S. (2007). Yazma becerisinin geliştirilmesi ve önemi. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 23(2), 461-472.

Ülper, H. (2011). Türkçe Ders Kitabındaki Etkinlikler. H. Ülper (Ed) Türkçe Ders Kitabı Çözümlemeleri içinde. Pegem Akademi.

Wach, E. & Ward, R. (2013). Learning about qualitative document analysis. Ds Practice Paper in Brief.

Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin Yayınları.

Yılmaz, A. (2005). İlköğretim okulları ilk kademede okutulan ders kitaplarının resimlemeleri yönünden değerlendirilmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.

Yılmaz, Y. (2006). Yazma öğretimi. C. Yıldız (Ed.), Yeni öğretim programına göre kuramdan uygulamaya Türkçe öğretimi içinde (s. 203-276). Pegem Yayıncılık.

Yayınlanmış

2023-10-16

Nasıl Atıf Yapılır

Paksoy, E., & Çarkıt, Ömer. (2023). 5. Sınıf Türkçe Ders Kitabı Yazma Etkinliklerinin 2019 Türkçe Dersi Öğretim Programı Kazanımlarını Karşılama Düzeylerinin İncelenmesi. Journal of Elementary Education: Theory and Practice (JELEDU), 1(1), 25–52. https://doi.org/10.5281/zenodo.8406351

Sayı

Bölüm

Makaleler